φωσφοενολοπυροσταφυλικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «φωσφοενολοπυροσταφυλικό οξύ»

(βιοχ.) φωσφορική χημική ένωση υψηλής ενέργειας, με τρία άτομα άνθρακα, η οποία χρησιμοποιείται από τον οργανισμό ως δότης ανόργανου φωσφορικού οξέος στο αδενοσινοδιφωσφορικό οξύ για τη δημιουργία αδεσινοτριφωσφορικού οξέος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. phosphoenolpyruvate].